... a raczej bez bocznych kółek!
Tak, tak Młody opanował tę trudną sztukę i zasuwa na rowerku bez bocznych kółek.

Jestem z niego taka dumna, że chyba pęknę ;)

Dorasta maluch, więc zażyczył sobie SAM (!) odkręcenia bocznych kółek w swoim rowerze. Mąż początkowo odkręcił tylko jedno, żeby F. sobie poćwiczył. Jednak mam takiego dzielnego syna, że zaraz zadecydował, że koniecznie i natychmiast musimy odczepić to drugie kółko, bo on chce już jeździć jak dorośli.

Zadziwił mnie. Podjął taką ważną decyzję. Ale przede wszystkim zaimponował mi swoją odwagą. Musicie wiedzieć, że moje starsze dziecko nie należy do tych super-odważnych. To nie ten typ, który leci pierwszy na plac zabaw i tam rozstawia dzieci. To subtelne dziecko, bardzo wrażliwe i delikatne.
Tym bardziej więc, gdy wsiadł na rower i z moją niewielką pomocą ruszył przed siebie, to kopara mi opadła!

Z początku miał problemy ze startowaniem. więc to my rozpędzaliśmy go, a on gnał potem przed siebie.

Przepiękny widok.

Jeździmy teraz razem, F. śmiga na rowerze. Nauczył się wczoraj hamować "z kreską" na asfalcie i bokiem wchodzić w zakręty!

bez_bocznych_kolek

bez_bocznych_kolek

bez_bocznych_kolek


bez_bocznych_kolek

 
bez_bocznych_kolek
 
bez_bocznych_kolek



Pozdrowienia!!!


Co zrobił? Zwiał matce! Najzwyczajniej w świecie dał nogę!
Tak po prostu.

Leżał sobie w swoim pokoiku na macie, bawił się cudnie grzechotkami i innymi dziecięcymi gadżetami. Matka w kuchni była. A on? Zobaczył w hallu szafkę przygotowaną do wyniesienia i postanowił się do niej wybrać. Więc poszedł. A właściwie to się doczołgał.
Słyszałam tylko te piski zachwytu. Poszłam sprawdzić, co go tak cieszy. A on już był poza swoim pokojem :)

Zaczęło się więc!







On teraz tak się śmiesznie przemieszcza. Leży na brzuchu i się czołga jak żołnierz w okopie. Używa tylko rączek; z nóżkami jeszcze nie opanował tej czynności. Podciąga się na rączkach i jazda!

Śmiesznie to wygląda. Takie małe stworzonko wybiera się już tam, gdzie chce.
To oznacza, że zaczął się dla nas czas "oczu dookoła głowy". Jeszcze chwila i pewnie zacznie raczkować. Wtedy dopiero będzie. A że chudy, to czuję, że będzie z niego "maluch wyścigowy".

On jest zachwycony swoją niezależnością. Ja zresztą też, choć teraz wszystkich trzeba uczulić, że na podłodze nie mogą się walać żadne drobiazgi.



Ciekawe tylko, kiedy siadać zacznie :)
Po narodzinach naszego pierwszego Syna pstrykaliśmy mu miliony zdjęć. Uruchomiłam nawet wtedy specjalny projekt: robiłam mu w każdy czwartek (bo urodził się w czwartek) fotkę z numerem tygodnia, który właśnie minął. Do tego zdjęcia był zawsze tak samo ubrany, zmieniały się jedynie tła zdjęć, a dodatkowo dodawałam na ubranku numer tygodnia, który skończył.
Przy drugim jakoś czasu mniej, mniej też tej pierwotnej ekscytacji  i samodyscypliny. Zaczęłam, ale nie skończyłam... Dlatego też Drugi nie ma takiej pamiątki. I co...? Żałuję okrutnie!
Szczególnie, gdy zamiast się tak "trudzić" co tydzień wystarczyło pstrykać specjalną fotę raz w miesiącu...

Przeglądałam ostatnio albumy ze zdjęciami i natknęłam się własnie na fotki z tamtego okresu. Mogłam zobaczyć, jak się zmieniał F. tak dokładnie, z tygodnia na tydzień. Pokazywałam Mu jaki był malutki i że na "tym zdjęciu byłeś dokładnie w tym wieku, co Twój Brat".

F. jako niemowlę był takim tłuściutkim bobaskiem. Mały K. urodził się z niską wagą urodzeniową i do dziś jest raczej z tych szczuplutkich. Nie ma żadnej "oponki" z tłuszczyku na raczkach, nóżkach. Mówimy o nim, że jest naszą chudzinką.
To fajnie, tak móc zestawić fotki i  wrócić wspomnieniami do roku 2010.


Mały K.

F.



F. w 2010
Mały K. w 2014


























Jeśli ktoś szuka sposobu na niebanalną pamiątkę z tego czasu, gdy nasze dziecko zmienia się niemalże z każdym dniem to takie rozwiązanie jest świetne. Nie wymaga specjalnych nakładów finansowych, a jedynie żelaznej DYSCYPLINY osoby fotografującej. :)

A tu jeszcze fajniejsze pomysły, na których widać jak się dziecko zmienia. Szkoda, że ja wtedy na taki nie wpadłam...

2becomethree.blogspot.com
www.thephotographerswife.com
karaspartyideas.com




To jest niesamowite. No maj już jest, niby ciepłe dni jakieś, a my co? Znowu chorzy! W zasadzie to przeziębiony jest F.
Który to już raz w tym roku. Trudno zliczyć. Tak się czasem nawet zastanawiam co by było, gdybym nie przebywała właśnie na urlopie macierzyńskim. Wypoczynkowego by nie wystarczyło na te wszystkie choróbska dzieciaków. 

A jak to jest z chorym dzieckiem w domu wie każdy, kto to przeżył. Ale żeby było jeszcze fajniej, to mieć starszaka chorego, a do kompletu niemowlaka (co prawda zdrowego), to już nie dla każdego temat znany. 
A temat taki to sprawa niełatwa. Chory marudzi, jęczy, zawraca ciągle głowę. Nic go specjalnie nie cieszy, bo przecież z takim samopoczuciem to nikt przecież radością nie tryska. Do tego dochodzi kilka bardziej charakterystycznych dla danego "egzemplarza" atrakcji jak: "nie umiem dmuchać nosa!", "nie chcę", "daj mi to, daj mi tamto", "mamoooooo!!!" i innych. Takich żebyś nawet na minutkę nie usiadła na tyłku. 

No to niby można zrozumieć. Można mieć nawet pewne pokłady cierpliwości,  które w takiej sytuacji jakoś się nie wyczerpują. Ale... ale jak do tego zestawu jęków dochodzi wycie niemowlęcia, to robi się trudniej. Cierpliwości nawet jakoś zaczyna brakować. A bo to Mały nie chce spać, a to się od cycka oderwać nie może, a to zrobił którąś-tam-z-kolei dziś kupę itd itd.

W takiej sytuacji to nie mówimy już nawet o minucie żeby usiąść. Tu, jak znajdziesz czas na siku to się ciesz! 

I dopóki Mąż z pracy nie wróci, żeby trochę odciążyć to tak się zmagamy ze sobą. 

Ale ale... Z pomocą przychodzą różne aktywności. A naszą (tak NASZĄ, bo cała trójka, włącznie z Małym K. lubi) ulubioną jest gra w memory. Mamy kilka kompletów tej gry, w różnych wariantach. Nieważne który idzie na warsztat, cieszy tak samo. I marudzenie nawet ustaje. Starszy "kmini" żeby wygrać, młodszy zjada żetony. A mama ma przynajmniej poczucie, że czas ładnie z dziećmi spędzony. I rozwojowo, bo przecież pamięć ćwiczymy (ja moją też przecież!), 

A jak F. wygra, to humor mu wraca. A jak jemu, to i mi. 

I tak sobie gramy. W te dni majowe - chorobowe. 

A jak Wy sobie radzicie w podobnych sytuacjach? 












Niedługo Dzień Dziecka, więc i  najwyższy czas na rozpoczęcie  poszukiwań odpowiednich prezentów. Jeszcze teraz można to robić na spokojnie, nie zostawiając na ostatnią chwilę, a także mieć pewność, że zamówienia dotrą na czas.

Tym właśnie zajmuję się teraz i ja. Przeszukując czeluście Internetu zebrałam kilka pomysłów na prezenty, które biorę pod uwagę dla moich dzieci. Chciałam, aby podarki były  niedrogie, stąd założyłam sobie, aby kosztowały nie więcej niż 50 złotych.
To, co zgromadziłam jako ściągawkę dla mnie udostępniam także dla Was. Być może moje propozycje komuś pomogą podczas tegorocznego Dnia Dziecka.

Zamieszczone pomysły są raczej typu "uniseks", więc myślę, że zarówno mamy dziewczynek i chłopców mogą znaleźć tu coś odpowiedniego. Moje poszukiwania zawęziłam także do sklepów, w których dokonywałam wcześniej zakupów i jestem bardzo zadowolona z całości transakcji :).

Moje chłopaki to 7 miesięczne niemowlę oraz 4,5 letni przedszkolak. Mniej więcej własnie tak pogrupowałam wybrane przeze mnie zabawki.


Dla maluchów:

1 / 2 / 3 / 4 / 5 / 6 / 7 / 8


Dla przedszkolaków:


 1 / 2 / 3 / 4 / 5 / 6 / 7 / 8 / 9

A jak u Was? Też szukacie już prezentów? 
Dziecięce pokoje to wdzięczny temat. Urządzanie, szukanie właściwych mebli, inspiracji, kolorystyki, w końcu dobór dodatków.
Jest  w czym wybierać. Często w tym natłoku dostępnych dóbr trudno się zdecydować  i dokonać jednoznacznych wyborów.

Dziś chcę przedstawić motyw mapy, jako fajnego dodatku do dziecięcego pokoju. Motyw o tyle fajny, że nie zdezaktualizuje się zbyt szybko i będzie świetną ozdobą zarówno pokoju niemowlęcego, później przedszkolaka, a wreszcie ucznia.
Do tego dochodzi aspekt edukacyjny. Prawda, że każdy rodzic chce, by jego dziecko poznawało świat i wiedziało możliwie dużo? :)

Pokazane propozycje to nie tylko mapa w klasycznym wersji. Są mapy dla dzieci, w formie naklejek bądź wieszanych map, globusy w zaskakującym wydaniu, a nawet rolety. Zapraszam!

lonny.com
zyrafyzszafy.pl

micasarevista.com
dekornik.pl
nicety.livejournal.com
blog.holamama.es

classyclutter.net
mysweetmuffin.com

apartmenttherapy.com

szafatosi.pl
homedit.com

bowerpowerblog.com
lebutiksofie.blogspot.de

mylittlehomemypassion.blogspot.com



Rozpiętość cenowa naklejkowych map jest olbrzymia. Można je kupić już za kilkanaście złotych na allegro.
Mi osobiście straszliwie podoba mi się MAPA ze sklepu dekornik,pl a teraz jest dodatkowo promocja (-20% do 05.05.2015). Jednak to mapa z tych trochę droższych. Mam jeszcze dwa dni na zastanowienie się ;))

Pozdrawiam!


Obsługiwane przez usługę Blogger.